در ایام دانشجویی که مسئول بسیج دانشگاه بودم یک سری یادداشت کوتاه درمورد تجربیاتم، در گروه مسئولین بسیج دانشجویی کشور منتشر می کردم. به نظرم نکاتی کاربردی بود و برای عموم بچه های فعال دانشجویی می تواند مفید باشد. ان شاء الله به تدریج تکمیل می کنم و در سایت قرار می دهم.
1ـ توفیق الهی
مسئول سیاسی ناحیه کرمانشاه، یکبار حرف جالبی زد… گفت: «تو یه جلسه مطرح کردم که مسئول بسیج های ما با توجه به اینکه حوزه ماموریتیشون گسترده است، آدم های توانمندی هستن و اندازه اداره ی یک شهر کار دارن.»
خوب، این حرف ایشان هم جای خوشحالی داشت و هم تأسف؛ خوشحالی از وجود امکان تربیت نیروهای توانمند انقلابی و تأسف و نگرانی از اینکه آیا مسیر تربیت این نیروها درست و مشخص هست؟
در واقع این فرماندهان افسران جنگ نرم (مسئول بسیج ها)، نقش حساسی در “خیمه ی فرماندهی انقلاب” و وظایف گسترده و متنوعی دارند… باید از خداوند طلب توفیق کنند.
2ـ چالش فرماندهی خود
فکر کنم شرط اول برای اثرگذاری روی دیگران به عنوان یک رهبر این هست که آدم بتواند خودش را فرماندهی کند؛ از جهات مختلف فکر، احساسات، زمان و… .
تعبیر مدیریت زمان، امروزه خیلی گسترده شده و علاوه بر زمان، ذهن و مکان آدم را هم شامل می شود. زمان شاید ارزشمندترین سرمایه ی ما هست و به نظرم یک فرمانده، اول باید بر زمان خودش مسلط باشد تا بتواند بقیه را رهبری کند…
من سال اول مسئولیت بسیج با مسئله مدیریت زمان واقعا مشکل داشتم و کارم خیلی سخت شده بود. درس و کلاس، امور بسیج، مسائل شخصی، مطالعات شخصی، جلسات متعدد و… . تا اینکه یکی از دوستانم (آن موقع مسئول علمی بسیج بود) من را با یک تکنیکی در مدیریت زمان (متد GTD) آشنا کرد.
اول با استفاده از کاغذ این تکنیک را پیاده می کردم. بعد یک سال، از اپلیکیشن های گوشی همراه (کیپ+تقویم گوگل+واندرلیست) استفاده کردم.
واقعا به نظم ذهنی و روزانه ام کمک کرد. هم بازدهی ام بیشتر شد و هم اضطرابم (درمورد دیرکرد کارها، تداخل کارها و…) کمتر شد.
جدیدترین نظرات