در ایام دانشجویی که مسئول بسیج دانشگاه بودم یک سری یادداشت کوتاه درمورد تجربیاتم، در گروه مسئولین بسیج دانشجویی کشور منتشر می کردم. به نظرم نکاتی کاربردی بود و برای عموم بچه های فعال دانشجویی می تواند مفید باشد. ان شاء الله به تدریج تکمیل می کنم و در سایت قرار می دهم.
۱۰ـ اصالت رشد
ما در تشکیلات صرفا به دنبال انجام یک سری کار و فعالیت نیستیم بلکه به دنبال رشد و پرورش انسان ها هستیم. این نکته خودش را در جاهای مختلفی نشان می دهد؛ مثلا به هنگام سنجش فعالیت اعضا صرفا خروجی کارشان را مدنظر قرار می دهیم یا میزان سعی و تلاش شان مهم است؟ چقدر حاضر هستیم سختی های کار تربیتی را تحمل کنیم؟ چقدر روابط مان با اعضای تشکیلات از سطح روابط صرفا خشک کاری فراتر می رود!؟
در واقع «اصالت رشد» یکی از مفاهیم محوری تشکیلات است. باید گفت که کارتربیتی و پرورشی انجام دادن نیاز به یادگرفتن دارد و خودرو اتفاق نمی افتد؛ لابه لای کتاب «داستان راستان» شهیدمطهری نکات جالبی می توان پیدا کرد. همچنین انس با زندگی شهدای تشکیلاتی مناسب است.
نکته دیگر، توجه به دو نوع رشد است: «رشد نظری» که مرتبط با مطالعه و مباحث تئوریک است و «رشد عملی» که حاصل فعالیت و حضور در میدان عمل است. هر دوی این ها لازم است و عدم توازن بین این ها آسیب زا است و باعث جداشدن از عرصه واقعیت می شود.
۱۱ـ اکتشاف
به نظرم به دنبال جواب سوال های زیر بودن برای حیات تشکیلاتی مان لازم است:
۱ـ ما در چه شرایط تاریخی هستیم؟ چه افقی برای آینده متصوریم؟ اولویت های عصر کنونی چیست؟
۲ـ شخصا خوب درس خواندن کافی نیست؟ آیا فعالیت اجتماعی لازم هست؟
۳ـ چرا فعالیت اجتماعی باید تشکیلاتی باشد؟ کار تشکیلاتی چه محدودیت ها و ظرفیت هایی دارد؟
۴ـ آیا فعالیت اجتماعی تشکیلاتی ما اثری دارد؟ بود و نبودش چه فرقی دارد؟
۵ـ آیا الگوهای موفقی از کار تشکیلاتی دانشجویی در داخل کشور و سطح جهانی وجود دارد؟
شما به پاسخ این سوال ها رسیده اید؟ کشف پاسخ چه سوال های دیگری لازم است؟ در نظرات بیان کنید تا همفکری کنیم.
۲ دیدگاه روشن تشکل دانشجویی (۱۰ و ۱۱): اصالت رشد و اکتشاف
دست عکاسش درد نکنه 🙂
آره واقعا. یک عکس تاریخی شد!