در ایام دانشجویی که مسئول بسیج دانشگاه بودم یک سری یادداشت کوتاه درمورد تجربیاتم، در گروه مسئولین بسیج دانشجویی کشور منتشر می کردم. به نظرم نکاتی کاربردی بود و برای عموم بچه های فعال دانشجویی می تواند مفید باشد. ان شاء الله به تدریج تکمیل می کنم و در سایت قرار می دهم.
۹ـ تشکل و درس
وقت اعضا در حین کارهای تشکیلات نباید تلف بشود. بعضا اتلاف انرژی آنقدر زیاد هست که نه تنها بازده تشکیلات را پایین می آورد بلکه به جهت فشارهای ایجاد شده، به برنامه درسی اعضا هم آسیب می زند.
باید مراقبت کنیم که در جهت گیری های مدیریتی، هم شأن «بسیجی بودن» و هم شأن «دانشجویی بودن» تشکیلات حفظ بشود و از الزامات فضای دانشجویی و درسی غفلت نشود. البته این به معنی الزام معدل بیست برای اعضای تشکل نیست! بلکه لازم هست تکلیف هر یک از اعضا با آینده نقش آفرینی تخصصی خودشان به تدریج مشخص بشود و حضور در تشکل هم در این مسیر به آنها کمک کند. حضور در تشکل نباید تبدیل به سرپوشی برای سرگردانی تحصیلی اعضا بشود.
همچنین الگویی که آقای شهبازی در کتاب «تشکل دهه پیشرفت» برای فعالیت تشکل دانشجویی ارائه می دهند، سرنخ خوبی هست برای اینکه آرمانخواهی و کار علمی چطوری می توانند در فضای دانشجویی کنار هم قرار بگیرند. خیلی وقت ها کم شدن انگیزه های ما در زمینه درسی به جهت این هست که نمی توانیم رابطه ای بین آرمان ها و فعالیت درسی مان ببینیم.
شما چه تجاربی از تنظیم فعالیت علمی خود در کنار فعالیت تشکیلاتی دارید؟ در نظرات بیان کنید تا همفکری کنیم.
